And İçmiştik Şiiri - Salim Erben

Yasak kitap gibi yaşadık
Biz seninle yaz baharı
Sorguya çekilmezdi aşk
İçimde direnen militan
Kuşanıp silahı çıktı
Uğruna yeminler bozduğum
Sarı çidem mor menekşe gibi
İçi yüklü bulutlar göçer
Ufukta bir avuç gün kızılı
Suya inerken yaralı ceylanla
Yazmıştık zamanın şafaklarına
Adını aşkın,en geniş alanlarda
And içmiştik
Bir yudum kırmızı şarap gibi
Dökülmek için dudak uçlarına
Ortadan ikiye bölseydin beni
gığım çıkmazdı
Ekmek gibi su gibi aş gibi
Yeniden tümlenirdim sende
Yürek sererdim yoluna...
Şimdi
Başımda ağrı yüreğimde yara
Sebil et sularını dök toprağa
Bir kadeh daha doldur
Bu günah benimse eğer
Aç bir bira da bana
Kırılmadan içinin kristalleri
Yemin olsun tanrısız başıma
Ben yokum artık beni bağışla
Yak içini karartan acıları
Ara ara gelirse deli bir hüzün
Akşam serinliğinde ötesine geç
Üstü örtük düşlerinin
Uzanan gecenin sinsi yanına
Keskin bir bıçak gibi saplan
Esmer başaklar gibi büyüt umudu
Bir avuç buğday tanesi olmasın
Hasat zamanı harmanlayamadığımız