ANKARA ŞİİRLERİ

Geçmişi mi düşünsem
Yoksa anın tadını mı çıkarsam
Ama geçmişi gözardı edersem
Nası bilirim kıymetini...

Ankara – 16.10.2005 21.26
..

Ben gidiyorum
Bu gidişi haketmesende
Senden gidiyorum
Keşke sende benim gittiğim kadar gidebilseydin
Ama her gidiş bir geliş demektir
Her gidiş yaklaşmak demektir birşeylere

..

Kederim
bir kovaya sığmaz ki
yalnızlığımın kuyusundan
çekip alayım hemen.



..

Oturmuşum Karanfil Sokak'ta
Gelip giden insanları izliyorum.
Onlara baktıkça,
Seni özlüyorum.

16/07/2000 Kızılay/Ankara
..

Dağınık adamım
Kimi niye sevdiğimi
bilmeden
dağılmış sevgim
Toparlıyamıyorum
özünü
Sunmak için birine.
..

Olmayacağını bildiğim bir şeyi istedim
Olmayacaktı zaten
Olsaydı ne olacaktı ki
Olmadı da ne oldu?

(Ankara, 10.2.1993)
..

Uzun zamandır
Yazmıyorum aşk üzerine
Uzun zamandır
yaşantım aşk üzerine
Yaşadıkça yazacaklarını
anlatamıyor insan
yaşadıklarını.
..

Sıcaklardan bunalıp denize girmek
kadar rahatlatıcı
bir gülüşün
Taze, nefis bir sabah kahvaltısı
lezzeti gibi dudakların
Sembolerle tanıtmaya çalışıp da
anlatılamayacak kadar gizemli
..

Hiç bir şey o kadar kolay değil
Aslında zor da değil
Almak veya vermak
Farklı şeyler değil
Doğmak ve ölmek
Aslında en doğal şey
Yaşamak büyük sanat
..

Yılların bir özlemi içimde acı acı,
Bekliyorum yıllardır bitecek mi bu sancı! ..
26.4.1980-Ankara
..

Özümüz damla damla ummana dalar gider
Dalgalar arasında çırpınan ömür biter! ..
1980- Ankara
..

Yoruldu,
Rüzgarı beklemekten
Uçurtma.

Tıpkı
Uçmaktan yorulup tellere uzanan
Diğeri gibi.
..

Sen ardına bakmadan giderken
Yüreğimde param parça hayallerim
İfadesini hangi sevda verecek
Sensiz gecelerin
İtiraf etsede suçunu elime uzakken ellerin
Ayrılık bu anlamı yok sensiz dökülen kelimelerin
Ankara 2005
..

Hassas narin Isparta Gülüm
Belki koptu birkaç dikenin, kırıldı gönlün
Topragın, suyun, güneşin: ben Gülüm
Topragım, suyum, güneşim: Sen Gülüm

(Ankara, 5 ocak 2001)
..

Dün gece karanlıktı
Her zamankinden karanlık
Bir ses,'kurtul kabuklarından!'dedi
Oturup soydum ruhumun kabuğunu
Ve korkup geri giyindim

(ankara-2000)
..

bunaldığımın ismidir
ankara nın kapalı gözleri
ardı ardına gelen günleri
sevdiğimin resmi bile olmayan
istanbul hayalleri su-i zanlara mahkum
arkadaş müsvetteleri
..

Yemin ettim ölen aşkımızın adına
Artık tek gayem var istikbal
Kabul etmiyorum artık başarısızlığı
Geri gelsende muhakkak


(1975 Ankara)
..

şimdi düşünüyorum da
gerçekten sevmiş olmalıydım
yine böyle açık bir Ankara gecesinde
yıldızlar tepemde papatya demeti

her şey olması gerektiğinceydi
zihnimde bi çember dönüyordu
..

yakılmış gemiler
sürükleniyor ardımca

yaşam
yakılacak yeni gemiler eninde
ve
tek kişilik bir oyun sonunda
..

her ankaraya gelişimde
sabahın kuru soğuğuna aldırmadan
beklersin beni balkonda

ah anam canım anam

bir ankara gelişimde
..