Ankara ve harun Şiiri - Feridun Eren

ANKARA VE HARUN

Küçük bir lokanta, Ankara da
Bahçesinde birkaç gül ağacı
Masada duran tüm dünyam, şimdi
Gelip geçenler

Her birinin aklında bin bir dert, sevinç
Geçip geçip akan insan seli, akan benim oysa
Siyahî, beyazı, sarı benizlisi
Ben ise bin bir parça

Bir parçam Urfa da, bin parçam Ankara da
En büyük parçam şimdi Harun’da
Aklım aklımın içinde
Aklım, Harun içinde

Bir de ne deyişi, gülmesi, ağlaması
Ben Ankara da, Ankara bende
Dünya bende
Ben Harun’dayım şimdi

Başladı yağmur yavaş yavaş yağmaya
Gözlerimle birlikte ağlamaya
Beni ıslatan yağmur değil aslında
Beni ıslatan, son çaresizliğim
Beni ıslatan, ANKARA

Feridun eren