Parkta otururken geldi üç kişi
Karşıya oturdu üçü de birden
İkisi erkekti biri de dişi
Cilveleşiyorlardı üçü birden
Dişi ortadadır Sağ, solda erkek
Bu gördüğüm dişi değildi ürkek
Eğer sevgilisi olsaydı, bir tek
Sanki kudurmuşlardı üçü birden
Sanki ikisi de sevgilisidir
Böyle oldukları kat’i bellidir
Dikkât ile seyretmemden kellidir
Dişi hışım ile kalktı da yerden
Bana doğru yönelince gördüm ki
Erkekmiş be, dişi gibiydi sanki
Niçin bize tuhaf bakıyorsun ki
Dedi; Seni önce kız sanmıştım ben
Dedi; kıza nerem benziyor benim?
Kulaklarını da örtmüş saç senin
Kahkahayla dedi öyle kimsenin
Kulağı görünür, çünkü Eşşeğin!
Saçım kapatınca görünmez benim
Dedim; söyle baban var mıdır senin?
Evet; sen neresindensin ülkenin
Bu anda sıkıldım hiddetten terden
Babanın kulağı görünüyor mu?
Görünüyor amma, gizlemek zor mu?
Babasının küçük KIRI azar mı?
Sırtını dönerek yürüdü birden
Kalkıp gitti, yalnız kaldı İSLÂMİ
Yanlarına vardı kalktılar cem’i
Buda sizin ananemiz öyle mi?
Mübârek Cûmûa idi günlerden
Kayıt Tarihi : 3.6.2024 01:52:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!