Osman, bizler sanki gerçekliğe saplanmış, pas tutmuşuz.
Kentin her köşesi donuk ve soğuk,
Bedenler üşümüş sönük ve yorgun.
Dalmak ve süzülmek öylece.
Ölümün kucağında düşlemek hayatı.
Dünyadaki ilk çığlığım, saat, sıfır üç kırk.
... ve nihayet gelip çattı
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
Devamını Oku
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta