Serilir doğaya bir atlas halı
Duvardan duvara, sarı kırmızı.
Dikmen sırtlarında şimdi moda bu.
Ağaçlar salkım saçak.
Dalları,ha koptu ha kopacak.
Rüzgar senfonisiyle,
Bir o yana, bir bu yana salınır.
Reverans yapan bir leydi gibi.
Muhteşem tangosuna başlar her biri.
Doğaya boyun eğip,
Çaresiz ve utangaç,
Güzel bir kadın gibi,
Soyunup dökünür üstündekini.
Geldi hazan mevsimi…
Üşüyünce yamaçlar,
Çığlık çığlığa bir arya başlar.
Ağlar bütün ağaçlar.
Uçuşur altın varaklı yapraklar
Şehrin sokaklarına...
Alır herkes payını
Hüzünden yana.
Sular tutuşur yanar.
Hüzzam makamındadır artık
Dile düşen şarkılar
Bir başkadır Ankara'da sonbahar …
Kayıt Tarihi : 3.4.2013 22:02:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Melahat Çetinkaya](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/04/03/ankara-da-sonbahar-5.jpg)
Bahar Var
Yaprak mı dökmüş
Yoksa soyunuyor mu
Soğuk günlere ağaçlar.
Onlarda mı haber almış
Yoksa göçüyor mu
Sıcak iklimlere kuşlar
Bilmezler mi ki
Her sonbahar son değildir.
Eylül’ ünde de doğan var
Ve eğer;
Kışa ayaza inat,
Hala ekiliyorsa tohumlar.
Ve hala;
Yüreklerde yeşeriyorsa
Güzelliklere dair umutlar.
O vakit bilinsin ki
Önümüz de bahar var.Antakya
TÜM YORUMLAR (15)