Ankara’da Aşık Oldum Ben De!

Ankara'da aşık oldum ben de;
Bedenimde dans eden
Yüreğinin kıvılcımına kapıldım.

Başkenti sevdim daha bir,
Hayallerim sokaklarında dalgalandı,
Silindi gözlerimden kibir.

Dinle beni;
Anlatıyorum derdimi sana bir bir.

Bilir misin?
Şimdi geriye ne can kırığı kaldı.
Ne de solgun bakışlar.
Uzun bir kış atlattım,
Yeşilleniyor seninle baharım.

Görüyorsun,
Ankara'lar süslüyor sevdamızı
Ve ışığın yükseliyor durmadan.
Aydınlatıyor yeni tanışan yüreklerin
Gizli diyarlarındaki hasretleri.

Söylüyor bir türkü derinlerden
Derine kalplerimize işleyen.
Sevda türküsü mü bu yoksa?
Aşkın nağmesiyle inleyen.

Ve inleten filizlenmiş aşkları,
Dirilen toprağın neşesini.
Unutturan herkese
Geçmiş günlerin kederini.

Kuşları duyuyorum,
Şarkılar söyleyerek
Dans ediyorlar maşuklarıyla.
Ben de seni soluyorum,
Bitmeyen nefesimle,
Bitmeyen hevesimle.

Ankara'da aşık oldum ben de.
Yüreğime zincir vursan
Yine gelirim limanlarına.

Biliyorum.
Ankara'da deniz ne arar diyeceksin,
Ne çabuk buldun bende aşk diyeceksin,
Belki de gideceksin bakmadan ardına.

Aman sevdiğim,
Üzülür ağaçlar sakın gideyim deme.
Sırtını döner bize bahar, gelir kış yine.
Sararır gülümseyen yapraklar,
Üzerimizi kaplar turuncu perçemiyle.

Sarı papatyam!
Sonbaharları tasvir eder gidişin,
Elvedadır hayata son gülüşün,
Hatadır benim en büyük ettiğim
Bir hiç uğruna seni üzüşüm.

Benim mısralarımın sonu gelmez
Evet demedikçe sen,
Olmadıkça sen hayat yoldaşım,
Can sırdaşım.
Bende de yok oluyor sana açılmadıkça
Miadını tamamlayan sabır taşım,
Sabır taşım.

Ben de Ankara'da aşık oldum.
Ve zindanlarına emir buyurdum,
Salmasın beni dışarılara,
Dışarıların karartısına.
Kasvetlerle örülmüş
Bilinmedik surlara.

Sıradanlığını yitirdi hayat,
Daha bir umut dolu senle.
Daha bir güler yüzlü yarınlara,
Yarınların da sonrasına.

Geleceğimi yaratsın gönlün,
“Senle geleceğim” sözlerinle,
Seni hep seveceğim yeminleriyle.

Unutma sakın bu günleri,
Veriyorum ama solmasın güllerim.
Sona eriyor şiirim ancak,
Doğsun yeniden güneşim,
Güneşim.