Ankara’da
Çok erken kar yağar,
Üşürüm sokaklarında,
Lapa lapa kar olur
Üşüyen ellerim mi,
yoksa yüreğimiydi.
Ankara’da
Ankara’dayım
Her şey bürokratik engel griliğinde.
Gözyaşlarım dahi engelli.
Her gün yeni bir kombinasyon,
Kurulur Ankara’da
Herkesin kulağı Ankara’da
Benimse;
Ömrüm banliyö trenlerinde
gözüm ise griliğinde
Ve ellerim ceplerimde
Umursamadan.
Yalnızlığımı Ankara’da.
Atıla Yalçınkaya
07.11. 2010
Kayıt Tarihi : 11.12.2010 14:34:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!