Ankara, Batıl İnançlar Lokantası

Kimse inanmıyor bana,bari sen inan
Kimse kimse geçmiyor kapılardan
Bir tek İshak, Sudi’nin arkadaşı
Yanında revolver nöbette kaldı
Kimse dinlemiyor kimseyi artık
İshak’ı bekletmedi Mevlam aldı.

Kapılardan geçiyoruz Gar Gazinosu
Safiye Ayla davetli bu akşam
Kimler gelecek bilmiyoruz
Hilmi’yle ikimiz sadece tahmin ediyoruz
Galiba ricalden biri var masalarda
Biz yine kaldık arka sıralarda.

Hadi kaçalım Gençlik Parkı’na
Belki bir ırmak çıkar karşımıza
Tüm Ankara’nın içinden geçen bir ırmak
Geçip giden kimse görmeden kıyılardan
İşte öyle kaçıp gidiyoruz Ulus’a
Posta Caddesine,Akif’in meyhanesine
Biraz sonra Cahit Sıtkı gelecek
Orhan’da geç kalmaz,hani
Hani ya rakılar,fasulye pilakileri.

Varsın Safiye gelmezse gelmesin
Radyo’da işim çıktı,meşgulum,desin
Eski gramofonda yeni şarkılar
Sabahlara kadar uzayan muhabbetler
Biz kimi izlemiştik, Komiser Selam
Adları bu saatten sonra karıştırıyorum
İşleri iyice azıttık vesselam.

Buradan kalkıp Ulus pazarına çıkmalı
Oradan yarım kilo pastırma almalı
Yayan yapıldak Kurtuluşa varırız,
Kapıyı Müedded Hanım açar
Yüzümüze bile bakmaz, “sarhoşlar..”
Kendimize nasılsa bir yatak buluruz
Olmazsa halının üzerinde kıvrılıp uyuruz
Yarın yine Bakanlıklarda işimiz var
Ankara bu, geleni yalnız komaz.
Hiç olmazsa Hasan Ali’den bir haber alırız.
Kızılay’da iki tur atarız,Orhan kaybolur
Onu bir çukurda buluruz. Garip Orhan
Sevdalara karışır gider,ruhu mukadder
Ebedi bir değirmenin kanatlarında
Döner durur. Bu bir kader.Kader…