kızgınlığım bu kuru kara parçasına değil,
şu denizsiz, haki rengi kokuna da değil,
her şeyine eyvallah,
soğuğuna bile...
ama beni bu sırça bedende
sahipsiz sanıp da
ruhuma uzanmayacaktın,
beni içine hapsedip,
ezmeyecektin böyle densizce.
her şeyine eyvallah,
böyle donuk olmayacaktın.
Aralık 2006
Serpil BalçıkKayıt Tarihi : 21.2.2007 02:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ankara'nın donuk hali beni hep huzursuz etmiştir. Denizsiz oluşu sanki onu ruhsuzlaştırıyor. Soğuğu sanki itiyor beni. Kokusu kuru, göğü mat sanki. Deniz kıyısında büyüdüm, belki de sebep bu. Denizin de beş duyusu var. O da bizi algılıyor bizim onu koklarken ellerimizi ıslatan mavi, tuzlu köpüklerinin kumlarda sönüşünü dinlememiz gibi. Bu kentin duyuları kayıp sanki.
sadık ve sabırlı
ve gözeten
deniz kenarının algılayışına dediklerin de doğru ama
sevgiler sevgili serpil
tam da aralıkta yazmışsın
ezmeyecektin böyle densizce.
her şeyine eyvallah,
böyle donuk olmayacaktın.
kutluyorum...
TÜM YORUMLAR (3)