Samimiyetsiz sessizlik çökerken zilyetsiz sokaklarına
Gölgende sakladığın,yalnızlığın ayak sesleri düşer kaldırımlarına
Sadakatsiz bir dost edasıyla çekip gitmek isterken her defasında;
Kendimi yine sende buldum Ankara.
Titrerken ayazında düşlerimle kanlı bıçaklı sevdam;
Kaldır inadını bu kadar soğuk kanlı olma Ankara!
Suskun suretin bürünmüş sokak lambasına
Allah aşkına bir de sen vurup durma artık Ankara!
Aşıktım belki de; nazlı güzelliğiyle karşımda duran Atakule'ne
Mağrur edasıyla kalbimi çalan
Kocatepe'ne
Onca yaşanmışlığın arkasında gizlenen Altındağı'na
Vazgeçemeyişin tek sebebi buydu belki de Ankara..
Geçmişte bıraktığım anılarımın şahidisin Ankara;
Şimdi hepsi sana emanet iyi bak onlara...
08.08.2023/ANKARA
Kayıt Tarihi : 18.6.2022 23:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)