Ankara Şiiri - Veysel Şimşek

Güzel başkentimiz şirindir şirin,
Türkiyede olan biten her sorun,
Bilmem ne olacak sonumuz yarın,
Kaderimiz senden geçer Ankara.

Çankaya meclisde büyük başları,
Türkiyeyi yöneltmektir işleri,
Yükselttiler emeklide yaşları,
Duy sesimi bu halk naçar Ankara.

Orda Yüce Atamın Anıtkabiri,
Cennet mekan, cennet Atamın yeri,
Çoban olmayınca ne yapsın sürü,
Beş yılda bir çoban seçer Ankara.

Keşke bende olsaydım bir çoban,
Boş gezer dururum hep sefil taban,
İstanbul kardeşim, Ankara babam,
Babalara kanat açar Ankara.

Başkentimiz Türkiyenin damarı,
Yükselt asgâri ücreti vurma şamarı,
Hep bugüne kadar sıktık kemeri,
Kriz bizden vaz mı geçer Ankara.

Bir aylığıma otuz lira zam verdin,
Sen bu halka canım,can dostum derdin,
Otuz lira zamla sen şamar vurdun,
Bir gün bu halk senden kaçar Ankara.

Veysel her yıl, her ay sonumuz budur,
Kimsenin umrunda değil istersen kudur,
Sahip çık fakire baba adam dedir,
Fakirden,yoksuldan kaçar Ankara.