En içten
En buyuk yalnızlığım 'sen’sin
Ve ne zaman yalnız yürüyüşler görsem
Ankara’nın betondan gökkuşağı sokaklarında
Sana hissedilen özel ve devrik hisler
Sözcüklerin gücü ile çıkarken kıyıya,
Çocukça öptüğün o yüz
Aynı şehrin
Ayrı ilçelerinde
Adsız bir adamla görüldüğü zaman
İçim örselenmiş ilçeler
İlçelerse ‘yalnız’ bir şehir
Ankara olur..
Kayıt Tarihi : 21.5.2011 16:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!