Anka Kızı Şiiri - Nurşah Şenel

Senden vazgeçmek için yaptıklarımı anlamak istiyorsan
Kozasından çıkmaya çalışam kelebeğin öyküsünü oku sevgilim
Biliyorum
Okuduğunda seni gözümde büyüttüğümü,
Aslına o kadar da olmadığını
Va hala büyüyemediğini düşüneceksin sen
Böyle alçakgönüllü olma sakın
Ama haklısın
Ben hikayenin sonunu değiştirmiştim
Sana söylemeliydim
Kelebek kozasından çıkmaya çalışırken ölüyordu
Ben ölmedim
Bu kez başka bir masaldandı ruhumu besleyişim
Anka kızı oldum sen benden bıkınca
Yeniden...
Yeniden ve defalarca kez yeniden doğdum
Doğuyorum...
Küllerimi bir yerlere savurmaya çalışan kara yele inat
Doğuyorum ama böyle kalamam
Yeniden doğmak da beni yoruyor sevgilim
İyisi mi benim için bir hikaya de sen yaz
Yaşanmış veya yaşanması mümkün...
İçine kendini de koy
Ağlatabilirsin beni bu hikayende
Ana karakter olmak da yok niyetimde
Kırık dökük bir zamanda
Kaybolmaya razıyım senin hikayende
Kaybolayım yıllarca...
Ama
Günün birinde beni bul sevgilim
Camdan pabuçla bana gelmesen bile
Etrafa bakınırkan bir eylül akşamında
Gözüne takılayım
Beni fark et sevgilim