Anka Şiiri - Ümit Dede

Bir kelebek misali ömür biçiliyordu ömrüme.
Her günün her saniyesinde,
önce öldüm sonra başka bir kelebeğin ruhuyla dirildim.
Velhasıl ölüp ölüp dirildim.
Tabii ki de eskisinden daha diriydim.
Şimdilerde her şartta ayakta kalmaya çalışır.
Hüzünlüdür gülüşüm.
Olmadı hiçbir zaman sitemim, ne doğaya ne de gökyüzündeki o en asil
kuşa.
Ben gene kimseleri rahatsız etmeden uçacaktım.
Yorgunluğumla birlikte ses çıkarmadan.
Ve son isteğin nedir diye sorarlarsa, elbet vardır benim de kanatlarım,
hiç çarpmasın apansız bir taşa.

(Homeros'un Etekleri)