Anka Şiiri - Ahmet Yusuf Taşcı 2

Düşüp giderken gözlerimden, bir bakış at aşıklara,
Etimi kemiren her kurt için bir bakış at , yerde yatan meleklere,
Bir seyirlik dünya için , kendinden vazgeçenlere bak,
Ölümü görüpte , aşkından vazgeçenleri döv bakışlarınla.

Ölüm , ,ölünceye kadar, öldürme sevgini,
Koru,Hayatın zorluğunda , aşık kalmayı becerebilenleri,
Mesela , kara toprağı dövenler için ağla her köşe başında,
Geceleri sevenini bekleyen simitçi için dök göz yaşlarını,

Mavi gökyüzünü görüp, aşık olmayana değil,
Kanatlarını demirden yaptırıp, uçamayana söv gecelerde,
Söylenip durma, aşkından ızdırap çekenlere,
Karanlık denizlere dal , en aydınlık günler de,

İnsan sarrafının gözünden bak birde bu hayata,
Gözü göz bilip, kalbi , hayat sananların gözünden,
Belki onlarda bulursun aradığın özgürlüğü,
Belki onlar söylerler sana , nere de özgürce kanat çırpabileceğini,

Yeri geldiğin de çocuk ol mesela,
Kimsenin anlamadığı espriler yap, kimseden karşılık beklemeden gül kendine,
Hayatı anlama çabası içine girmeden,
Kimseye bağlı kalmadan, uç , uç ,uç seni bekleyen açık denizlere,

Sıra sana geldiğinde , sev,
Hem de kimsenin gözüne bakmadan, çekinmeden ,hayatı ciddiye almadan , ölümüne sev,
Ölümü öldürmeden, hayatı bitirmeden sev,
Aşkın tadını almadan da ölme sakın,

Demem o ki anka kuşu,
Akıl almadan kimseden, kendi kafana göre uç,
Hiç kimsenin düşünemediği yerleri yuva yap kendine,
Sen aldırış etmeden, umursamadan sev kendini,
Herkes hayranken sana, senin hayran olduğun tek şey , sahip olduğun aşkın olsun...