Bilinmeyen bir boşluğa bakıyorum,
Gözler görünebilenden çok uzakta
Konuşmanın kar etmediği yerde
Sessizlikte manasını yitirmiş,
Yaşam belirtileri arıyorum
Ben diyebileceğim hiç birşey yok
Yalanlarıma bile gerçek bulaşmış
Kaç son daha gerekli?
Daha ne kadar sürecek başlangıca gebe sonların acısı
Peki ya beynime sonsuz olmadığımı kazıyan kayıplarım....
Kas katı kesilmiş bir yürekte
Alamadığım nefesi bile veriyorum
Kendi alevimde,
Yanıyor ruhum günahlarımla beraber
Son dediğim yerdeyim artık,
Bu SON KAYIP
Rüzgar küllerimi savurmadan yeniden doğuyorum.
Kayıt Tarihi : 3.12.2011 02:39:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Güneşin Kor Ateşi](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/12/03/anka-33.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!