Kendini küllerinden yaratan,
Yanlızlığınla efsaneleşen,
Gözyaşınla bereket dağıtan,
Özgürlüğe çırpan kanatlarında,
Ahmet``in efsanesi,
Semra``nın gerçeğiydin sen;
Hep izledim seni,
Gözlerimde hep vardın,
Ruhumda besledim,
Güçsüzlüğümde ağladım sana.
Hep umut oldun, doğdun günlerime,
Bazen kanatlarına tutundum, dolaştım yalnızlığında.
Bazen izledim, merhametini taşıdım yüreğime.
Dinledim sessizliğini; Bekledim! ....
Bazıları için masal oldun,
Anlatıldın dilden dile.....
Benimse görebildiğim gerçektin,
Sen bende hayatın sırrını taşıyan silüetim bu dünyada....
Kayıt Tarihi : 4.10.2008 17:53:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Semra Candar](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/10/04/anka-22.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!