Anka Şiiri - Yılmaz Aybar

Erkenden inerdi kış akşamları,
Başlardı yeniden düş akşamları.

Hayâller ardında hiç yorulmazdın,
Ne kadar koşarsan koş akşamları.

Sevinçti,coşkuydu paylaştığımız
Sohbet sofrasında aş akşamları.

Masallar tüterdi ocak başında
Hayatımızın en hoş akşamları.

Bizdeydi kafdağı ardında denen
O dünya güzeli kuş akşamları.

Bizdeydi de,nasıl oldu,yitirdik,
Kaldı ellerimiz boş akşamları.

Gitti gelmez,uçtu konmaz o Anka,
Döksen de sel gibi yaş akşamları.