İçinden apar topar geçmeye çalıştığımız dijital soygun kültürü çağı istediğini kolayca hemen satın alabilir istediğin kadar tüketebilirsin diyordu.
İhtiyaç mı? İsraf mı? Tüketen bilimci gelişmemiş bir toplumda dert olmuyordu!
Kullanımı her dile uygun çok kolay cihazlar bir kaç düğmesine basılarak her şeyi ayağınıza kadar getirerek hımbıl bir tembellik üretiyordu.
Oturduğunuz yerden rahatlık ile tüm gününüz tüketerek ve keyif içinde geçiyordu.
Nereye kadar sorusu kimsenin içinden bir türlü geçmiyordu!
Gıdalar e-alışveriş ile paket kargo ile eve mikrodalga fırın ile mideye ulaşması bir kaç tuş ve yüklü bir miktarda dijital ödemeye bakıyordu.
Satın alma gücü tefecilik bir kaç tuş ile şimdi bol bol borçlan sonra ödersin diyordu.
Sonra ödersin etiketinin ayrı bir bedeli olduğu ve gerçekten bunun faturasının çok büyük çıkacağı nedense kimsenin umurunda olmuyordu.
Anlık haz dolu geçici ve gereksiz memnuniyetler geleceğimizi ve anın huzurunu yok ettiği bir türlü anlaşılmıyordu.
Bu rahatlık ve rehavet tuzağı anında çözüm adında soygun masalının sonunun gelmesine yetmiyordu.
Ne zaman ki bu azgın talanın ve yalanın karanlık sicilini tutan bir yürekli Türk'ün soyguna dur dediği ve dengelerinin alt üst olduğu güne kadar bu zulüm sürdü.
♾️▪️Önder Karaçay ▪️♾️
Önder KaraçayKayıt Tarihi : 29.7.2025 23:16:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
▪️♾️▪️▪️ TÜRK ▪️▪️♾️▪️
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!