Bozkırın Tezenesi'nden nazrederken "Yolcu"yu
Duydum hayalimin serzenişindeki yankıyı
Aynı gök kubbeye baksa da memleketim
Bakışlar farklıdır, susuşlar derin
Kiminin niyazı mevkidir geçer göçer
Kimininki fikridir geçer konar
Benimse zikrimde mavi kapılı kulübe
Harflerle hemvakittir ânın deminde
Murâdım bir hâldir kır çiçeği misali
Sabır ve nezaket işte huzurun demeti
Tandırdaki buğday mıdır ekmek son hali,
Yoksa tarlada filizlenen ekinin yâri
Gıcırdayan camda rüzgârın ıslığı
İçimi ısıtır samimiyet ateşinin harı
Dolmuştu dergâhımız kavlden öte hâl ile
Gül ki bir başka açar talebelerin gözünde
Bugün bilmenin ebedi sekinetiyle hoşum
Bozkır kadar asilsin müstakbel işim..
Kayıt Tarihi : 8.4.2022 01:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Mezun olmama bir yıl kala vize haftamda kendime ve gelecekteki talebelerime yazdığım dizelerim; bu hayat meşgalesindeki en büyük hayalim; bir köy okulunda öğretmen olmaktır. Uzun bir kavak ağacının gölgesinde ders yapmaktır. İnşaallah nasîb olur.. Şiirimi Üstad Neşet Ertaş'ın "Yolcu" adlı türküsüyle okumanızı ümid ederim:)
TÜM YORUMLAR (1)