Hicran yarasını sarar, belki bin kadeh bade.
Bel ki de sevdaya yanar, güle şakıyan bülbül.
Vuslat şarkısını arar, dudağımda ki bade.
Bel ki sarhoşluğumu anar, bülbüle gonca gül...
Ezeli ruhumda bir aşk, bir aşk ki; köz gibi yanar.
Külünü üflesen, yeniden bin kez, yüreğimi kor yapar.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta