Anılarla yüzleşmek Şiiri - İlyas Kaplan

alıp kalbimi hayatın tam ortasına koyuyorum
dinletiyorum gecenin her anını,
ruhumdaki her acıyı
maziye uğurlanan her vakitten sonra usul usul
öksüz kalmış hilali kucaklıyor avuçlarım
toprağından yeni çıkmış bir buğdayın başı gibi

sırf bu sebeple nice kalp atışlarım fark edilemeden güme gitmekte
izini sürdüğüm kadar varım
karanlığın nefes almaz olduğu yerde

yine o eski rüyalarımı gecelerle paylaşıyorum
bir kere daha sığınıyorum varken yokluğun acısına
zamanın aldatıcı çekiciliğine kapılıp
bir ben mi düşüyorum sadece
böyle zamanlarda çaresizliğe

her şeyin bitiş noktası
takılıp kalıyor bir zeminde
daha güçlü bir yönüyle yüzleşerek
çıkageliyor bir kenara itilmiş anılar
hicranları sarıyor cihanı
zamansız ve mekansız

gece bitmezmiş gibi geliyor insana
kavgalardan azade çoğu zaman
yarınlara bırakılan
kimselerin bilmediği kırık bir aşk hikayesi

redfer