Anıların Filmi Şiiri - Burhan Sevimligil

Anıların efkarinda uyandım.
Bugün biraz kasvetli sabahım!
Anılara basarak çıktım
En başında... Sonunda sen varsın!

Demli bir çayda uyandı düşler.
Yamandı anılardan,çalıntı gülüşler!
Acabalara dalmadan kalksa işler.
Domateste, peynirinde sen varsın...

Anılıyor kalanlar geçmişten.
Beklerken, farkında değil yiten.
Geçmiş yaslar vurur yürekten!
Sessiz düşüncelerde, sen varsın!

Mutluluğu, anılara mı terk ettik?
Kotamız mı vardı tükettik?
Ağıt gibi yalancı şarkı tutturduk.
Notasında, tizinde sen varsın!

Yıllar da biliyor, bal gibi geçeceğini.
İçinden anılar seçeceğini.
Bazen de gülüp gideceğini.
Dönüşlerinde hep sen varsın!

Anılardan bugün ayrılık saatidir.
Sanki,son buluşma takatidir.
Bu kâfir nefsin sanki son ziyaretidir.
Bu eşsiz nizamda da sen varsın!

Diyelim gelip geçen bir rüzgardır.
Sensiz geçen hep sonbahardır!
Sonumu bilirsen, gel kaldır!
En kötü son, sensizlik baharındasın!

Bir yudum su zehirse de tasında.
Gel içerim gözlerinin ortasında.
Güldürür gülüşlerin ölüm yasında.
Unutulur ayakların, sanki bulutlardasın...

Gözlerin ki, en zarif akıl hırsızıdır.
Dünyaya yakışmaz, cennetin kızıdır.
Yakışmayan gavur inadı, nazıdır!
Günle doğan, bahar papatyalarındasın...

Göklerde ararım o güzel çehreni.
Döndürüyor, film gibi veda buseni.
Gitme demeye kalmıyorsun sevgili.
Bir varış...Bir gidiş!Sanki kaçışlardasın...