Anılarımız da Yaşıyorsun

Saygı ile anıyoruz seni
Çok uzun zaman oldu
Hüseynik de ki şehitlik tepesinde
Seni bıraktık bırakalı
Hayat şartları her birimizi bir köşeye savurdu
Ben Mersin ilinin bir köyüne
İlkokul öğretmeni olarak atandım
Kardeşinin biri Ankara da diğeri İzmit te yaşıyor
Böylece sensiz gurbet başlıyor

Şu anda Akdeniz sahilinde
Denize bakan bir bankta oturmuş
İçim buruk bir şekilde seni anıyorum be abi
Sensizlik içimi yakıyor
Seni yüreğimde yaşatsamda
Safında durmakta gurur duysamda
Sensiz geçen bunca ömrüm
Ağır geliyor bana be abi
Seni düşünüyorum
Birlikte yaşadıklarımız geliyor aklıma
Tartışmalarınız
Kavgalarımız çok olmasada
Seni geçmişimiz bu günümüz
Ve geleceğimiz olarak görürken
Yaşama erkenden elsalayıp gitmen
Pusulamızı şaşırttı be abi

Sen fikir babamız
Harmanımızda yabamız
Yüreklerimizde yaşama çabamızdın

Geçen gece rüyamda seni gördüm
Sarıldık özlem giderdik seninle
Bitkin ve yorgun görünüyordun
Ben yine sorgulamaya başadım
Nerden geldin nereye gidiyorsun diye
Bu kış gününde karları yararak
Vartinikten geldiğini bir kaç gün sonrada
Beydağından Nurhak oranda Diyarbakır a varıp
İbrahim i görmeye gideceğini söylüyordun
Merakla aile fertlerini soruyordun
Halamı yani anneni sordun bana
Otuzbeş yıl senin için gözyaşı akıtıktan sonra
Senin ile aynı karatoprağı
Paylaşıyor şimdi dedim
Üzüldün mü sevindin mi anlayamadım
Yüz ifadenden

Düşünce dünyanda kala kalıyorum
Sendin ekin tarlasında ırgat olan
Maden ocağında 301madenci ile ölen
Nevrozda alanlarda ateş
Dağların ardından doğan Güneş tin
Yerinde duramıyordun bir an
Sana yalvarıyorum dur dinlen diye
Sanki tüm sorunları çözmeye
Gelmişsin gibi davranıyordun
Senin hızına yetişemiyordum
Ben yaşlandım da
Sen genç kaldığından mı be abi
Sana yetişemiyorum
Yine beni arkanda bırakıp gidiyorsun.
Arkandan baka kalıyorum
Ve oanda uykudan uyanıyorum
Yine zamansız ayrılıyorsun benden
Ben kalıyorum duygularımla be abi

Geçen yazların birinde
Elazığ ın Karakoçan ilçesinin
Köylerine gitmiştik bir nedenle
Seni bilenler görenler yada sonradan duyanlar
Hikayelerini anlatıyorlardı kahramanlklarını
Cesaretini ve korkusuz oluşunu
Seni ve beni bilenler dönüp bana sorular yöneltiyolardı
Duygularımın yoğunluğundan
Sözcükler boğazımda düğümleniyor
Anlatımları bölünüyordu be abi
Peri suyunun önüne baraj kurulmuş
Görmek için o yöne doğru yürüdüm
Baraj gölünün kenarındayım
Ve yine seni hatırladım
Bu suyun hangi noktasından
Karşı kıyıya geçtiğini
Suyun altında kalan köyün
Hangi hanesinde gecelediğini
Hangi evinden ekmek ve çökelek aldığını
Buruk bir şekilde düşündüm
Bu duygularla izledim çevreyi be abi
Gözlerimin pınarından yaşları akıtarak
Ben yaşlandım sen genç kaldın

Seni unutmadık unutmayacağız
Hep saygı ile anacağız be abi

12.04.2021-Mersin
Hüseyin GÖNDÜK