Pencere den ötaçeyi seyir ederdik
Ne kadar tatlıydı sabah uykusu
Her sabah çoban sesiyle uyanırdık
Her evde Üç beş çocuk
Bütün sokaklar çığlık dolardı
Çocukluğumuz duru bir ırmaktı
Akıp giden serpilip gelişen
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim