Anılar Pörsümez Şiiri - Hasan Okursoy

ANILAR PÖRSÜMEZ

Dal budak oldun
Koca su unuttu sandın
O sağ taşlar arasında
Çocukluğunu aradın

Islandın yağmurda
Üşüdün kışa döndün
Geride kaldı dün
O günleri eşip durdun

O tiftik keçinin
Sesine nasıl koşardın
Pelit ağacının dibinde
O günlere yalnızlık sardın

Yeni açmış
Çiçek gibi baktın ardın ardın
Ellerin kekiğe dokundukça
Buluttan baharı çekip aldın

Anılar pörsümez
Gölgelenmez sende
Ne zaman bir alfabe görsen
Bahara yaza dönersin bir de

Kuşların ötüşünü
Biriktir dur her yerde
Düğümle kopan ipliği
Gözü kalmasın geride

Bazen insan
Olur iyimser
Yıkık duvardan
O günler gülümser

Hasan OKURSOY