Sendin bütün gün boyu otağımda dolaşan,
Ey rüyam, ey hayalim, şair kendi yasında!
Sendin gece uykumun en derin ortasında,
Tenden sızan ter gibi yatağımda dolaşan…
Hep gördüm, hep yaşadım, bir kere tutamadım;
Sabahları anılan tatlı bir hatıraydın;
Ya da içte kanayan derindeki yaraydın;
Bundandır, hiçbir zaman seni unutamadım.
Aklın, demir kafeste tuttu sevdalarımı,
Tekrardan alevlenir diye çok umutluydum.
Sensizlik cehennemi yaksa da ben mutluydum.
Umutsuzluk dünyası yuttu sevdalarımı.
Ey hayalim, sanki sen solmaya niyetlisin.
Usulca giriyorsun usla pazarlığıma;
Öyle uçuyorsun ki anı mezarlığıma;
Sanki dönmemek üzre kalmaya niyetisin.
İbrahim Coşar
Kayıt Tarihi : 5.10.2017 07:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!