Anılar...(intizar 4) Şiiri - Nebi Kılıçkaya

Neden boş gözlerin...anlamdan uzak! ?
Sıcağı silinmiş,göl üstü sazak
Sevda hazinende kalmamış erzak;
Hayalim,eski sen, eski anılar
Dön de git...ne olur,dursun o yıllar...

Sanki; sen değildin,anlatılan kız.
Arıya yasaklı goncadan farksız,
Yuvası tarumar...turnadan öksüz;
Hayalim, eski sen,eski anılar
Dön de git...ne olur, dursun o yıllar...

Saçımdaki aklar senden hatıra
Kahredip; aşkımı vurdum satıra
Kimbilir..? kim idi,engel ve sütre
Hayalim,eski sen,eski anılar;
Dön de git...ne olur,dursun o yıllar

Bir busen uğruna katettim yollar,
İnan; kıyaslasam,zehirdi ballar,
Bir yana sen idin,bir yana kullar;
Hayalim, eski sen, eski anılar
Dön de git...ne olur,dursun o yıllar...

Bu yıkılış neden...bu genç yaşında?
Bir pişmanlık sedim,yıkık kaşında
Ahenk de kalmamış,ağlayışında;
Hayalim,eski sen,eski anılar
Dön de git...ne olur,dursun o yıllar...

Sendemi söyledin..! ? o yıllar saklı;
Artık yüreğimiz aşka yasaklı
Nebi'nin,o sende,sır oldu aklı;
Hayalim,eski sen,eski anılar
Dön de git...ne olur,dursun o yıllar...
Nebi kılıçkaya