Anılar Gidiyor Şiiri - Ahmet Can Gürkcü

Ve anılar gidiyor,
Belli bir sıra olmaksızın,
Yüklerini toparlamışlar,
Usul usul başlarını çıkartıyor bazıları,
Bazıları da daha yeni uyanmış.
Yine de biliyorlar,
Anıların göç vakti geldi.
Teker teker gidiyorlar,
Kimisi kalmak ister gibi ağlıyor,
Kimisi koşar adım yolda.
Altın telden iplikler düşüyor,
Siyah lekenin koyusu gelmeden,
Anılar gidiyor.
Yola gidenlerin yükleri ağır,
Yürüdükçe sarsılıyor.
Hani bazıları da tüyden hafif,
Kimisi zor çıkıyor yuvasından,
Kimisi renksiz ruhunu asıyor,
Anılar gidiyor.
Yolun kıymeti yok,
Yolculuk daha değerli,
Bir bir vedalaşıyorlar,
Elveda buseleri var ellerinde.
Kimisi ağlıyor kimisi seviniyor,
Sırılsıklam bir yağmur yağıyor,
Rüzgârın sürdüğü damlalarla,
Anılar gidiyor...