Anılar Çöplüğü Şiiri - İsmet Koyuncu

Uyanış eşliğinde başlar düşüncelerin
Sararan bir yaprak ile benzeşir
Terk etmek istersin fütursuzca
Hatıraları şehri,ömrü hoyratça.

Şiirlerin tüm gizemi ve sırrı
Yansır med cezirlerine
Kahroluşun yetmez garip kalır
Süslenmiş anılar çöplüğünde.

Cezasını kesmediğin vedalar
Ruhunda nar ateştir kurşun işlemez
Sözler yarım kelamlar eksik
Yüzüne aşikar aynalar senden sessiz.

Kuşkulu yarınlar tedirgin eder
Gönlün kalır aklın kalır sevdaya
Tekmili acılar dört bir yandan
Leyla ile Mecnun makamından.

Gecenin ıssızlığı seni çağırır
Hatıralar kirlenmiş sarmış sancılar
Derin inleyişler yatağında azalır
Uyku ile uykusuzluk aralığında.

Mevsimlerden,yıldan,asırdan
Vazgeç kışkırtıcı hülyalardan
Sıyrıl anılar çöplüğünden
Yarınsız aşkların ruyasın'dan.

Gün gelir ansızın yokluğa düşersin
Bakarsın kapını çalarım
Dünyanın en şaşkın gözleriyle bakarak
Mahçup,mahsun bir telaşla sarıl bana.

Öyle bağımlı öyle susamış sarıl
Utandır beni geç gelişime
Anılar çöplüğünden katliamla geldim
Aşkına eşkiya'da evliya'da bendim.