Anılar biriktirdim
Öksüzler yurdunda garip bakışlı halim
Ben mi yalnızdım onlar mı bilemedim.
Seçkin biri değildim
Her gece zift kokan içimdeki hücremde
Teselli sözcükleri fısıldadım kendime.
Anılar biriktirdim
Alkışlar, bravolar kalabalıklar içinde kayboldum.
Ödülümü aldım.
Ertesi gün güne yapa yalnız uyandım.
Anılar biriktirdim
Demir parmaklıklar,gözyaşları döktüm
Ölüme uyandım taze mezarlar öptüm.
Anılar biriktirdim
Heyecanını yitirdiğim hayatın,
Mücadelesini kaybettiğim kavganın,
Kırılan kalbimin gürültüsünü
Duymamak için kulağımı kapattım.
Anılar biriktirdim
Sefaletle sefahatle aynı gün yüzleştim
Öfke duydum aynadaki aksime yabancılaştım.
Zamanın hızlı akışına yetişemedim
Anılar,demli çayım,okumalarım
Yolculuğuma şahitlik eden yollarım.
(N.A.G. MAZİYE SEVDA-27 EKİM 2016)
Necla Arpa GülaçarKayıt Tarihi : 28.10.2016 01:53:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!