Anılar Şiiri - Şair Mertyigitcan

gecenin tenha bir yerinde, bir yerlerdeyim,
uzak diyarlarda bir yarin hasretinde,
saat, gece yarısını çoktan geçmiş,
dışarısı serin bu gece.
usulca esen rüzgar, bir an alıp götürdü beni yine o anılara…

yine böyle gecelerde,
yürümekten bıkmadığımız o sahil yolunda,
o serin, hatta iliklerimize kadar titreten rüzgarla,
bir beden gibisine, sımsıcacık yüreklerimizle,
hissetmezdik o serin rüzgarları bile…

uçuşan saçların ne güzeldi,
ah, ne güzeldi Açelya,
yüzünde ışıl ışıl, o gülümseyişin ne güzeldi…
gözlerin ne sıcak bakardı gözlerimin derinlerine,

offf anılar anılar...
yaşanmış mutluluklardan arta kalanlar,
neden böyle acıtırki yüreğini,
neden sızım sızım sızlatırki bedenini insanın…
neden, boğazına bir şey gelir düğümleniverir de,
ağlamak gelir içinden,
ağlayamaz da, öylece kalırsın, neden…

artık korkuyorum sevmekten,
korkuyorum mutluluklardan,
bakamamki gözlere,
o en mutlu anlar, o sevdayla bakan gözler,
bir gün ağlatır biliyorum…

tutamam elleri,
üşür ellerim sonrasında bırakılmışlığın,
her yerde, yalnız bırakmazki beni, anılar,
soluk bir resimden,
solgun bir yarin bahçesinden anılar,

ah..belki bu da benim kaderim, alın yazım,
artık, anılar kaldı senden bana nazlı yar,
ah..yaşanacak yalnızca acılar kaldı,

o acılarda arıyorum kayıp bir şehir gibi,
aldatan ve ağlatan bir mutluluğun,
solan mevsimlerde kalmış izlerini…
ve seni, o anılarda arıyorum Açelya...

(maltepe/istanbul)