her zerresi yalnızlık şu karanlığın
sevgi hayat gibi kavramlar
anlam vermezken
ve dostluk kardeşlik
bir çiçeğe hasretken
kederli şakılar
buğulanmış bir cam ve sigara dumanı
ne kadar şiirsel haer zerresi karanlığın
ve ne kadar düşsel fikrime
gülmek umut etmek
anılar gizlenmiş köşelere
gelirler üstüme üstüme
ölüm çıkar bir köşeden
bir köşeden sevdiğim
kanlı bir karabasan uzatmış elini
avuçlar yüreğimi
özledim diyor gözlerim
özlemiş...
nede acı hayalinle avunmak...
ve yalnızlığım oldun
kucakladım
Kayıt Tarihi : 8.9.2005 13:52:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Eyüp Ateş](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/09/08/anilar-42.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!