Anılar Şiiri - Mevlüde Düzdaş

Pencere köşesiyle şöyleşirken anılar
Örümcek yuvası barınır kutsalında
Uyanıp komsular sohbete daldığında
Teneke saksılarda mazbuttu sardunyalar

Danteli perdelerin gizlice arkasında
Ekşinin oğlu pepe bekliyor beni yine
Geçip yitiyor zaman doldu keraat vakti
Utanır konuşamaz kenetlenir elleri

Marinus teyzenin coktur bizde emegi
Ermeni kürt ve göçmen bilirdi geleneği
Toplanıp sarışarak giderlerdi düğüne
Boyalı yumurtada anlardık paskallayı

Bize sevgi sunardı komsu halayla dayı
Hâla hatırlatınca sızlar burun direğim
Neden böyle ayrıştık kirlendik dilim dilim
İsyanlardayın yine ağlıyor hep yüregim.