Anılar Şiiri - Hanifi Kara

ANILAR

Hem iyisi, hem kötüsü bilin ki
Hiç aklımdan, çıkmaz oldu anılar.
İçimde yeşerir, bir çiçek gibi
Kimi açtı kimi, soldu anılar.

Mâziden, âtiye; uzanır sesi
Her insanın, hayatının o süsü
Doğumla başlayan, hayat köprüsü
Vuslata götüren, yoldu anılar.

Her çeşit anı var; şıklı mı, şıklı?
Zinde tutar, hem zekâyı hem aklı
Güzel, çirkin ne var; kaderde saklı
Su gibi çukurun, buldu anılar.

Güzel olan ne var, bir hisse kapsam
Toplasam, çıkarsam; bölsem ve çarpsam
Ne zaman mâziye, yolculuk yapsam
Kalbimin içine, doldu anılar.

Söyle visal, vuslat; bizden uzak mı?
KARA’mıdır bilmem, bahtımız ak mı?
Sümbül müdür, leylak mıdır, zambak mı?
Gönül bahçesinde, güldü anılar…

25/06/’19
Hanifi KARA