Anılar Şiiri - Müjdat Şan

Anılarda kalan çocukluğum
Lastik ayakkabılarımın
Topuklarıyla yaptığım
Arabuslarla geldi geçti
Koşarken çakıllı yollarda
Düşüp kanatırdım dizlerimi
Sonra
Oturup kötü pınarın taşına
Babam görmeden
Sarardim yaralarımı
Süzerdim gözlerimle
Evimizin önünden geçen dereyi
Dalıp giderdim uzaklara
Çocuktum hayal kurardım
Ve sonra
Kemerli isli tandırda
Anamın yaptığı çörek kokusu
Burcu burcu gelirdi burnuma
Unutururdu dizlerimin acısını
Ve akıp giderdi zaman
Yoksulluğun ellerinde
Yoksulluk değildi aslında
Sadece
Kimsede olmayan bizdede yoktu

M.ŞAN