Anılar Şiiri - Sakin Karakaş

Anılar,
Çılgın akan bir nehir gibi
Yıllar bir su gibi akıp gitti
Tarihi bir cami avlusunda
Uzun uzun selviler
Sessizce yere düşen yapraklar
Bir soku başında misket sevdasıyla
Kavga eden çocuklar nerde?

Yazılar soluk ve anılar sararmış
Ve bir ömür siyah beyaz da kalmış
Sözcükler kırık şimdi.
Bir saçaklık altında
Bamya dizen Ayşe teyze
Eller nasırlı, eller kara, avuçlar çatlak
Avludaki devasa ambar
Taş örülü duvarın dibinde
Kendiliğinden büyüyen nar,
Sıva üstü kireçle ağartılmış evler
Pembe patiskadan oyalı perde
Dünyamı aydınlatan
O küçücük pencere.
Nerde?

Anılar her geçen gün yeni bir sayı
Akşam üstü çıkar gelirdi ya;
Zombul Hakkı dayı
Yumurta satan, yumurta satan
Gönül rahat olmalı.
Yoktur bu alışverişte aldatan.

Söğüt ağacından çelik çomak.
Sazlıklardan ok, yılgın ağacından yay
Ve bez torbadan sadak
Çok uzağa düştü bak adım adım say
Kızıl nehre salla gitsin
Olta ucunda kaç damak
Haydi komşu rast gele
Karda olan sensin.
Cömert bir nehir kolay gelsin

Harman yeri toz duman
Bir kaç çuval buğday
Ve iki çeten saman
Çocukluk işte
Düven üstünde dön dön aman
İşte öyle bir şey
Çılgın ve hızlı geçen bir  zaman

Gün geceye kavuşurken
Güneş güne elveda derken.
Bir kaç inek döner eğrekten.
Evler kerpiç, biraz tahta taraba
Her kapı önünde bir yaylı araba
Anılar ne olur dön bana
Köprübaşı değirmen
Ada da çayır çimen
Doyasıya koşmam gerek
Bulutlardan tutmam gerek
Taşlısokak al götür beni
Dereboğazı ve Çarkı
Yeniden başlasın ümitlerim
Dünde kalmasın bu şarkı