Anılar.. Şiiri - Hüseyin Demircan

hafızadan çoğu şimdi silinmiş
kimi ölü kimi canlı anılar
ne neşeli gündü diye bilinmiş
bazı da hüzünlü gamlı anılar

ne hoştur seher de bülbül ötmesi
zor kalkar o vakit yeni yetmesi
yağmurun altin da koyun gütmesi
boynu çıngıraklı çanlı anılar

belki de günlerce içki içmişin
unutmayı belli kendi seçmişin
sana yakın yada uzak geçmişin
açık bir pencere camlı anılar

lekte öküzünen çift mi sürmedin
balık tutma için ağ mı örmedin
gölge öğleye dek güneş görmedin
köknar kayın meşe çamlı anılar

yaylan köy odası çakıp örüğü
kalaycı gelmiş git seyret körüğü
renk alırdı ufuk vişne çürüğü
ve söken şafaklı tanlı anılar

çiçekler dal da kuş ne şirin şeyler
bu ülke adamı bir şair eyler
in dibi köhrene bük alibeyler
bağ baş arkı dere damlı anılar

çöz bir kaç düğme bağrını tam aç
sıklık tırmanılan ak doruk yamaç
bir bahar yabangül koparmak amaç
çizilen parmağı kanlı anılar

bağlasın içerin ayazı kar buz
bir çakın yok ise vur taşa çarp uz
bal misali kavun kırmızı karpuz
alaçakır olgun hamlı anılar

bazı can sıkılıp kente inmesi
geçen minibüsü cipe binmesi
üstüne ağır bir gece sinmesi
ucuz yol yatılan hanlı anılar

hemşerim tutmaz mı insan bi günce
anımsar az mutlu olurdun bence
gençliğin var idi her şeyden önce
ama gerçekten de namlı anılar..