kutsanan yalnızlığına
yağmur çiselerken
dudağında ki bahçenin
yitik sarhoşluğunda
emzirirsin karanlığı
çölde kalır yüreğin
sesler üşütür
sarı yaprakları...
ve, bir meyhanede bulursun
donuk nefesini
anılar
sigaranın dumanını keserken
doymadığın tutkuların perdesinde
ağırlaşır şiirin mahşeri...
Kayıt Tarihi : 16.12.2013 16:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!