Anılar Şiiri - Abdullah Ercan

Ben hiç sensiz kalmadım
Yanağımın birine hep sen damladın
Büzüşen alt dudağımdın
İsmini söylerken
Her sabah sana uyandım,yeniden
Aynı parıltıyla doğdu güneş
Ve
Batarken,aynı hüzn ü bıraktı kınalı dağlara
Aynı acıyla sürmeledim gözlerimi
Bir ceylanın mahzun bakışında

Ben hiç sensiz kalmadım
Seni yazdı kalemdeki her hece
Bir Leylâ oturttum hayâline
Sonra
Düşürdüm çölüne bu mecnûn'u
Saymadım,kaç gece...

Gönlümde yeşeren bir tek bahar
Andıkça
Gülümsediğim anılar...