Güneşle birlikte, ömür solunca
Yastığın üstüne düşer anılar
Umutlar pas tutup mazi olunca
Kendi aleminde coşar anılar
Her biri bir başka akıcı suydu
Elleri olsaydı tutunur muydu?
Limansız sığınak, belki de koydu
Yılların ardından koşar anılar
Çarmıha geriyor yaşarken çile
Unutursun demek kolaydır dile
Umutla beklenen gelmese bile
Birikip birikip şaşar anılar
Andıkça yüreğe sancısı vurur
Bazen de tebessüm yüze kondurur
Onlarla yaşamak insana onur
Dağarcık içinde taşar anılar
Yüzüne işlemiş çizgide nakış
Geçmişe döndükçe üzgündür bakış
Düşen her damlanın içinde yakış
Yağmurun sesinde, üşür anılar
Zaman denen rüzgar hoyratça eser
Estikçe yüreğe efkarı basar
Şakıyan bülbül de gün gelir susar
Geriye baktıkça yaşar anılar
Kalbe akşam düşen mor hüzün gibi
Yerinde duruyor daha dün gibi
Yaşanıyor hepsi tekrar gün gibi
Zaman ötesine aşar anılar
Kayıt Tarihi : 15.6.2006 09:06:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
