Canlandı anılarım gözümde bugün gibi. Elli yıllık anılar hatırımda gün gibi. Bir fotoğraf, bir yorum, canlandı anılarım, Yanımda büyüklerim ve çocukluk yıllarım. Zamanı geri sardım maziye gittim bugün. Sanki hepsi uzakta! Bir ben yemişim sürgün. Dede, baba dostları, komşular, akrabalar, Bu hayal penceremde, canlandı hepsi bir an. Zaman ne çabuk geçti! Zincire vuramadım. Bütün gücümle koştum, ona kavuşamadım. Eğer yükseliş varsa, kesin vardır inişi, Elbette bu koşunun, vardır geri dönüşü. Bu nasıl bir mercekti, bütün mazimi gördüm. Ben o günden bugüne, adım adım yürüdüm. Yaklaştık son adrese koşu bir gün bitecek, Bu adrese varınca, mermer taş dikilecek.
Halil AktaşKayıt Tarihi : 17.5.2012 19:30:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Halil Aktaş](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/05/17/anilar-237.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!