Sen hep gerçekleri söylerdin ağzından,
Sözlerin gücünü pek de bilmezdin,
Ben hayalleri dökerdim dudaklarımdan,
Rüyaların yalan olduğunu görmezdim
Kendi dünyanda hep mutlu görünürdün
Neşeyle gülerdin en küçük nüktelere
Ben ise saklardım hüznün kor acısını
Kalbimin en derin, sahipsiz köşelerinde
Bir anda dalardın kısa sohbetlerimizde,
Belirsiz bir buğu geçerdi gözlerinin önünden,
Sana nasıl kıyardı bu zayıf yüreğim,
Çevirirdim bakışlarımı incecik yüzünden
Sonra gittin bir gün yaralayarak derinden,
Ne kahkahaların kaldı ne hüznün geriye,
Bir damla gözyaşı hatıra sevginden,
Söndüremedi yaktığın ateşi gönlümde...
Kayıt Tarihi : 29.7.2010 01:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir anda dalardın kısa sohbetlerimizde,
Belirsiz bir buğu geçerdi gözlerinin önünden,
Sana nasıl kıyardı bu zayıf yüreğim,
Çevirirdim bakışlarımı incecik yüzünden
Bir anda dalardın kısa sohbetlerimizde,
Belirsiz bir buğu geçerdi gözlerinin önünden,
Sana nasıl kıyardı bu zayıf yüreğim,
Çevirirdim bakışlarımı incecik yüzünden
TÜM YORUMLAR (2)