Anılar Şiiri - Ali Özkan Asafoğulları

.............................................................
‘’Anılar...Anılar...
Şimdi gözümde canlandılar
Anılar...Anılar...
Beni bu akşam ağlattılar’’
Çoşkun SABAH
..............................................................

Ey aşk!
Sen ne garip şeysin böyle?
Bir kere sevip bağlanmaya görelim
Unutamıyoruz, silemiyoruz
Elimizde değil...
Ve neden sonra
Kavuşamamış olmanın ezikliğini
Unutamamış olmanın incinmişliğini yaşıyoruz

Hele geçmiş paylaşımların
Bir gölge oyunu
Yada daha önce görülmüş
Dokunaklı bir filmin
Yeniden izlenişi gibi
Tatlı bir burukluk içerisinde
Ayrı yaşanmış yıllara isyanla karışık
Yüzümüze senelerin çizdiği derin izlerle
Kimi zaman sevinçlerin tebessüme
Kimi zaman da hüzünlerin gözyaşına dönüşerek
Yüreğimizde tarifsiz sancılanışla
O, geçmiş paylaşımların anımsanışı...
Gün gün...Dakika dakika hatırlayışlar...

Anıların,
Ateş almış silahtan fırlayan bir kurşun gibi
Ummadık bir yerde
Ummadık bir anda
Bazen hisli bir şiir
Bazen içli bir şarkıyla
Beynimin sayfalarından ani fırlayışları...

Yaşanmışın,
İrademiz dışında
Yeniden yaşanması...

‘’AŞK’’ denilen şey bu mu yoksa?
Anlaşılamayan bir duygu karmaşası
Bitmeyen özlemler
Sonu gelmeyen anımsayışlar
Ve her defasında
Her seferinde
Ayrılık...Hüzün...Gözyaşı...

Ama
Dudaklarımızda bir türlü eskitemediğimiz
İstesek de düşüncelerimizden silemediğimiz
AŞK var ya;
O güzelim duygu fırtınası!
Bütün kırgınlıkların
Tüm dargınlıkların
Tatlı bir tebessümle son bulması...

İşte seni böyle inatla sevişimin
İşte sana böyle çılgınca bağlanışımın sırrı
Anılarımız... Anılarımız... Anılarımız...

İskenderun 08 Mart 1995