Anılar! ! ! Şiiri - Aynur Meydan

Gözlerimde yaş var bu gece.
Kalbimde anılar.
Bir bir geçer ya ömrü insanın gözünden,
Acı tatlı anılar.

Ben de anılarımı yaşıyorum bu gece.
Açtım rakımı,yaktım sigaramı.
Uzaklara bakıyorum,çok uzaklara,
Oradan bir ses,bir haber bekliyorum.

Üniversite kazanmaktan başladım nedense,
İlk gelişim bu şehre tan vakti.
Bilsem ne ağır ödeyeceğim bunun bedelini,
Asla Bursa yazmazdım sanırım tercih listeme.

Sonra okulun ilk günü ve okula gidiş,
Canım arkadaşım Didem’le ilk tanışma,
Ve de beraber geçen yirmi koca yıl,
Gülerek,ağlayarak geçen ama ayrılmadan geçen yıllar.

Sonra ilk dostum, her şeyimi paylaştığım,
Vazgeçilmezim,sevdiğim hep de seveceğim.
Yine yirmi yıldır iyi ve kötü günü paylaştığım,
Bunca derdin içinde omzunda yegane ağladığım.

Sıra eşime geldi tabii,o benim belki de tek kazancım
Çocuklarımın babası,kardeşlerimin ağabeyi,
Yeter ki gel diyen herkese koşan dolu dizgin,
Karşılıksız seven,veren tüm gönlündeki dosdoğru adam.

Çocuklarım,oğlum,kızım canlarım.
Kardeşlerim,gelinlerim,hatta torunlarım
Ne büyük aile olmuşuz meğer şaşırdım kaldım,
Gözlerim doldu ama bir yandan da içim kıpır kıpır.

Anılar onlar olmasa da.neye yarar yaşamak.
Neye yarar sevmediysen,sevilmediysen kalbin.
Neye yarar kah mutlu,kahta acı dolu olmasaydı hayatın.
Pişmanlıklar ve ahlar vahlar da olsa yaşadım ben.

Dolu dolu yaşadım şimdi düşünüyorum da,
Bir küçük kızken kocaman bir ailem oldu.
Anılarıma duygu dolu gözyaşları döktüm bu gece belki ama,
Kazandıklarımı da getirince aklıma çok şükür dedim.
İyi ki yaşandı,iyi ki varlar dı ve ne pahasına olursa olsun,
Bu düzen devam edecek.
Başım dik hayat mücadelesi sürecek.
Üstelik sevgi dolu,umut dolu…