Anı yaşıyorum Şiiri - Savaş Tan

Gece benimle çakır keyif olmuş,
Rüzgar çıkaracak hali yok.
Ne çok şey hatırlatıyor şu çilingir sofrası,
hiç ağlayamam derken,
birikmiş anılarım, göz yaşlarımla boşalıyor.
Geri getiremeyeceğim gençliğimi,
hatırlıyorum hafif bir tebessümle,
mutlu anılarımı, pişmanlıklarımı.
Rengi güneşten solmuş,
anason kokan masa örtüsünün
birbirine karışmış çiçek desenleri gibi,
tarihten silineceğimi biliyorum,
bir efkarı tek başına yaşarken,
Doktorun içme demesine rağmen,
isyan edercesine bir kadeh daha dolduruyorum
İçersem ölecekmişim,
sanki içmesem kazık dikeceğim
bu adaletsiz dünyaya,
kim isterki bunu.
Karanlık, sanki bir şeyler fısıldıyor kulağıma,
konuşmak istiyor,
gençliğe dair kimsenin umrunda olmadığı anıları anlatıyorum karanlığa,
elimdeki bardağa, belki de karışımda duran
boş sandalye ye.
Kıpırdayan dallar radyoda açmış olduğum
80 ve 90 lara ait efkarlı şarkılara bana eşlik ediyor,
Ne korkuyorum yaşlanmış olmaktan,
Nede ölecek olmaktan.
Anı yaşıyorum her gün,
yada her gün aynı anı yaşıyorum.