Köhne bir yokluğa büründü Ruhum,
Kalabalık sokakların kuytusu
Yaşam artıklarının tortusu gibi
Tilsindiren, korkutan ve yüzleşmekten imtina ettiğim bir duyguya yenildim.
Anı mezarlığında bir dikili taş benliğim
Yorgun, yılgın ve suskun
Yinede yolunu gözlemekte arsız
Gölgene sığınmada şartsız bir teslimiyet
Bir zaaf gibi sarmış yokluğun her yanımı
Seninle var olup, sensiz ölecekmiş gibi
Bir yenilgiyi kabullenmişim.
Sen
Yarım kalmış Hazin bir hikayenin diğer yarısı
İnceden inceye kanayan kalp yarası
Hangi şiir anlatır dolmayan boşluğunu
Hangi türkü tekrarlatır bitmeyen hasretini
Kayıt Tarihi : 22.3.2025 02:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!