-XX- Hırsız
Henüz dört kısa yazı geride kalmış ömrün
Evde tek başına kala kaldığım bir gün,
Köy evinin avlusunda bir gölge peydah olur:
Uzun boylu kara kuru bir köylüden düşen�
Gözleri fel fecir okur�
� � Kimse yok mu, ufaklık,
Ben açım� aç çocuklarım�
İşim gücüm yok� parasızım
Yiyecek bir şeyler� nolur� � �
Köy evi� yoksulluk yılları
Ne üstte var ne de başta
Acıdı minik yüreğim.
� � Bir çuval patatesten başka bir şey yok� � dedim.
� � Bir yemeklik ver bari� �
Bende � � olur dedim ama� demez olsaydım:
Adam getirdiği; çuvala,
Biraz daha, biraz daha� derken�
Bizim çuvalı yarıladı�
Sırtına vurdu,
Gitti�
� � � � � .
Akşam, eve gelince bizimkiler
Anladılar işi�
� � � � � ..
Sonradan duyduğuma göre:
Ertesi gün yakalanmış
Bizim yalancı, fakir�
Hırsızlıkmış mesleği
Merak ediyorum şimdi,
Bilmiyorum yalan mıydı,
Her söylediği�
İzmir-Mart-2007
Ekrem BozkurtKayıt Tarihi : 6.9.2008 18:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Çok güzel bir anlatımdı. Tebrikler. 10
Sonradan duyduğuma göre:
Ertesi gün yakalanmış
Bizim yalancı, fakir�
Hırsızlıkmış mesleği
Merak ediyorum şimdi,
Bilmiyorum yalan mıydı,
Her söylediği�
Bitimsiz sevgilerimle...
Âlimoğlu
TÜM YORUMLAR (5)