Sen şu kısacık ömrümde
Fırtınam boramdın.
Bazen şiddetli bir kasırgaya döner
Alır götürürdün benide.
Bazen de bir deniz kadar sakin
Ateş gibi yakan dudaklarınla
Bende kalan son hayat ışığın da söndürür
Başka alemlere götürürdün.
Ölümle yaşamak arasındaki
Boşlukta kalır
Ölümüydüm sağmıydım bilemezdim.
Ama ölecek olsam
Zevklerin en güzeliyle ölürdüm.
Kayıt Tarihi : 19.9.2009 19:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!